Totalt antall sidevisninger

fredag 21. februar 2014

Den lille, svarte mannen

Eit lite fredags ettermiddag-dikt.
















Eg hadde møtt han før
den lille, svarte mannen
Stadig nær mi dør,
men utan gode ord "på tannen"
Eg hadde møtt han før,
så eg kjende han igjen,
Men han var slettes ikkje min ven.

Han kom til meg om dagen,
kom til meg om natta
Kom, og så høgt han kunne skratta.
Eg hadde møtt han før,
så eg kjende han igjen
Men han var slettes ikkje min ven.

Han kom på skuldra og fortalte
Om alt og ingen ting
Men det var ikkje av det gode,
han fekk tankane mine i sving
Han kom både titt og ofte,
så eg kjende han igjen,
men eg spurde aldri om han ville bli min ven.

No sitt han der fortsatt, på skuldra mi
Det er ikkje plana at han skal få bli
For den lille, svarte mannen
skal få høyre mi røyst:
Eg vil ikkje vite av deg, eg treng ikkje trøyst!
Eg ristar han av meg, går vidare fort
Gjer det eg må for å få mannen bort!

Eg hadde møtt han for ofte,
og kjende han igjen
Den lille, svarte djevelen blir aldri min ven!




Ingen kommentarer:

Etiketter