Reiseblogg: Ein tur rundt i vakre Kilkenny

I det eg kom med bussen inn til byen tidleg laurdag føremiddag, slo det meg umiddelbart: For ein vakker by! Og eg vart ikkje skuffa. I dag skriv eg om den vakre byen Kilkenny, som eg besøkte i begynninga av juli.

Dette var noko av det første eg såg då eg kom inn med bussen til byen.

Min reisevenn, Tom, og eg hadde avtalt å ta kvar vår reiseveg frå Dublin til Wexford og Rosslare. Då eg planla turen heime, såg eg at Kilkenny kunne vere ein plass å reise til. Byen tilfredsstilte dei to viktigaste krava: Det var eit slott/ festning der og byen låg høveleg langt frå Dublin, slik at eg kunne nå byen tidleg laurdag.

Det er fleire busselskap som køyrer frå Dublin til Kilkenny, men eg reiste med Dublin Coach, som køyrer ekspressbuss som går vidare til Waterford og Cork (tar mesta to timar frå Dublin sentrum). Cork vil eg besøke ein annan gong, men Waterford kjem eg tilbake til i ein seinare reiseblogg.

I det bussen kom inn til byen, vart eg møtt av fargerike blomster som hang langs dei smale, kronglate gatene, og ikkje minst elva Nore som renn gjennom byen. Eg vart slått av undring over kor fin byen framstod, og eg kjente eg gledde meg til å finne ut meir.

Enno tidleg laurdag føremiddag, og eg kjenner at eg gler meg på timane i Kilkenny :)

På mi ferd gjennom byen, hamna eg forbi det gamle fengselet og rettsalen/ domstolen. Dette bygget skal vere bygd oppå ei festning som stod der frå 1200-talet, Graces festning, som var eigd av ein velståande familie. Mot slutten av 1560-talet vart festninga/ slottet begynt brukt som fengsel/ kasjott, og bygget vart inkorporert i ei festning frå 1600-talet. Mot slutten av 1700-talet vart dette rettshus. Bygget har blitt vesentleg modernisert og istandsett - det kan ein sjå om ein kjem inn frå den andre sida av bygget. 

I 2008 vart det gjort arkeologiske utgravingar i rundt bygget, og då vart det funne tretti begravde lik der, dei fleste truleg fangar - også heilt tilbake til middelalderen.

(Kjelder: Tour Irelands nettside, Visit Kilkennys nettside)

Kilkennys gamle fengsel og rettshus.

Det var enkelt å sjå at det hadde vore fengsel på gateplan.

Eg starta å rusle gjennom gatene med det mål for auge å finne St Canices Cathedral først. Eg hugsar ikkje om eg hadde kart eller om eg brukte kart på telefonen, men etter ei stund kom eg fram til ei kyrkje. Eg veit ikkje om ho var opa, så eg fekk dessverre ikkje sett ho innvendig. Men kyrkja var Black Abbey - ei ganske kjent katolsk middelalderkyrkje i Kilkenny. Kyrkja skal vere tatt godt vare på, og det store glassmåleriet framst i kyrkja, skal vere spesielt. Det kan ein og få inntrykk av på det nedste bildet frå kyrkja.
Kyrkja var bygd i 1225 av William Marshall, jarlen av Pembroke (Pembroke i Wales kjem eg tilbake til i ein seinare reiseblogg). Kyrkja hadde ei sentral rolle i folkelivet og i kyrkjelivet i byen fram til 1543, då kong Henry VIII konfiskerte heile kyrkja og gjorde ho om til ein domsstol. På 15-1600-talet var det stor usemje mellom den anglikanske kyrkja og den katolske kyrkja, og Black Abbey spelte ei viktig rolle i det å sikre den katolske kyrkja sin plass i Irland. Ein lang periode var kongen/ dronninga anglikansk, og dei behandla ikkje den katolske kyrkja med silkehanskar. Derfor var det og viktig for kyrkja at kong Charles I, som regjerte på 1640-talet, var katolsk. I periodar med katolske kongar blomstra Black Abbey, mens det under protestantiske kongar var okkupasjon og plyndring. Ein periode på slutten av 1700-talet vart kyrkja stengt heilt, men ho vart i standsett, og frå 1800-talet har kyrkja vore opa for publikum og vorte tatt vare på.
(Kjelder: Visit Kilkennys nettside, Wikipedia/ Black Abbey med fleire)

Portalen markerte den gamle bygrensa, og Black Abbey låg rett utanfor.

Denne statua står rett utanfor kyrkja.

Frå Black Abbey rusla eg vidare - fortsatt med det mål å finne ein heilt spesiell katedral. Då kom eg forbi denne, som er St Mary's Cathedral. Det er og ei katolsk kyrkje/ katedral. Ho er bygd på midten av 1800-talet. Om den katedralen kan du lese meir på kyrkja si nettside.

St Mary's Cathedral.

Så gjekk den lange vandringa mi vidare. Dei har noko som heiter "Medieval Mile" i Kilkenny, kor ein er innom fleire ulike middelalderplassar i byen. Eg syns mi "medieval mile" blei skrekkeleg lang... Eg brukte alt for mykje tid på å komme meg fram dit eg skulle, så då vart tida mindre til å sjå. Og eg hadde altså enno ikkje kome fram til den katedralen eg leita etter. Så kom eg til ein kor det stod eit skilt med "St Canices Church". No var eg vel endeleg kome fram dit eg skulle? Men kor var det runde tårnet eg skulle sjå? Her var det opplagt noko som ikkje stemte... Og ganske rett. Dette var ei lita katolsk kyrkje, og ikkje ein stor, prangande katedral. Men den var open, og eg gjekk inn og såg.

St Canices Church - denne er katolsk.

Eg var overraska over at kyrkja hadde eit enkelt interiør. 

St Canice var ein irsk pater på 500-talet.

Grunnen til at det er to kyrkjer/ katedralar i Kilkenny som er oppkalt etter Canice, er fordi byen er oppkalt etter Canice, som opprinneleg heitte Cainnech. Kilkenny er på irsk (gælisk) "Cill Channigh", som betyr "kyrkja til Cainnech". Dette området var eitt av dei siste som konverterte til kristendommen i Irland, men dei overgav seg då St Canice kom til staden på slutten av 500-talet. Han bygde den første kyrkja i byen på dei same tuftene kor St Canices Cathedral står.
Kjelde: Wikipedia (engelsk).

Så gjekk eg vidare - og endeleg kom eg fram til St Canices Cathedral. Eg hadde med meg all bagasja, var sliten og lei av å bere, og fekk heldigvis sette att bagasja mens eg var turist i kyrkja og tårnet.

Kilkenny Cathedral, som katedralen og heiter, tilhøyrer Church of Ireland. Katedralen er bygd på 1200-talet oppå restar etter tidlegare kyrkjer, og er den andre største i Irland - berre St Patrick Cathedral er større.

Rundtårnet ved sidan av katedralen er rundt 30 meter høgt (100 fot), og vart bygd på 800-talet. Opprinneleg fantes det rundt 120 slike tårn i Irland som var bygde i perioden 800-talet til 1100-talet, men no er det rundt tjue att som er tatt vare på, tre av dei er utanfor Irland. Dette rundtårnet er eitt av tre middelaldertårn som det går an å ta seg opp til toppen i. Ved utgravingar under tårnet i 1846-47, fann dei ut at grunnen under var berre drøye halvmeteren djup. Under der fann dei blant anna skjeletta av det som truleg var ein familie - to born og to vaksne. 

Trappa opp var ekstremt smal og svingate. Etter å ha gått ei liknande trapp i Christ Church Cathedral, kjente eg meg van med slike trapper. Og fleire ville det bli seinare.

(Kjelder: kyrkja si nettside, Visit Kilkennys nesttside, Discover Ireland, Wikipedia)

Ganske trongt å ta seg opp og ned her.                     

Då eg kom opp, vart eg slått av ei utruleg flott utsikt. Eg var veldig heldig med veret. Det var overskya, men det var fullt mogleg å sjå i lang, lang lei utover Kilkenny County.

Her kjem ein del bilde som viser utsikta i alle slags retningar.

Brua til venstre heiter Green's Bridge og er frå 1765, kyrkja til høgre er St Francis Abbey frå ca 1250.

Kyrkja nærmast er Black Abbey, den bak er St Mary's Catholic Cathedral.

St Mary's Cathedral og Black Abbey på litt nærare hald.

Rett fram er Kilkenny Castle. Like foran til høgre er St Mary's Church frå 1205.

Endelaust langt med flatt landskap i Irland. I det fjerne kan ein skimte ein topp som truleg er nokre hundre meter høg.

I feel HAPPY in Kilkenny :) Hit vil eg tilbake ein annan gong!

Det tretti meter høge Round Tower.

Katedralen ser staseleg utanifrå, men la oss gå inn og sjå.

Delar av gulvet i kyrkja.

 

Orgelet er frå midten av 1800-talet.

 Også i denne katedralen er det mange slike minnetavler - "memorials".

Grava til ein av biskopane.

 I dei anglikanske kyrkjene finn ein ofte små kapell i katedralen.


Framme i koret er det 3 x 3 sett av slike vindauge med glasmåleri.
Legg merke til flisene i gulvet, som representerer dei fire provinsane i Irland.

Framste del av koret.


 Sett andre vegen - ned mot der kyrkjelyden sitt. Legg merke til fellestrekka
katedralen har med Nidarosdomen i utforminga på portalane/ bogene.

 Ein gullfugl sett framanifå. Men kva skjuler seg når ein går bak?

 Skrifta.

 Fint å vere i katedralen og tenne lys for dei ein saknar.

Neste glimt i bloggen blir frå besøket på Kilkenny Castle.

Reiseblogg: Så gjekk vegen vidare til Dublin Castle

Frå middelalderkyrkja Christ Church Cathedral gjekk turen vidare til middelalderfestninga/ slottet Dubin Castle. Bli med på Ingunns Medieval Tour - from castle to castle.

Dublin Castle.

Området var frå 841 busett av vikingar, og det varte fram til tidleg på 900-talet, då irane trengte dei ut av landet. I 917 var dei tilbake og etablerte Dublin som by (kjelde: http://www.viking.no/s/ireland/n-dublin.htm). Funn frå utgravingar tyder på at Dublin var eit viktig utgangspunkt for den handelen vikingane dreiv ute i Europa. Det runde middelaldertårnet er eit av dei eldste og mest intakte restar i frå den opprinnelege byen Dublin vart etablert som.

Slottet vart opprinneleg bygd som ei middelalderfestning under kong John av Englands styre på 1200-talet. Frå 1204 til 1922 var Dublin Castle sete for engelsk/ britisk styre i Irland. I den tida var det residensen til monarkiet sin irske representant, the Viceroy of Ireland, visekongen. Men slottet er eldre enn det. Bli med ein runde rundt i noko av det flottaste som er å finne i Dublin.

Noko av det mest fascinerande med festninga/ slottet, er korleis det er bygd. Ein kan sjå røtene tilbake til vikingtid og middelalder, og ein kan sjå røtene frå 16-1700-talet. Mesteparten av slottet er frå 16-1700-talet, då det vart ombygd frå å vere ein middelalderbastion til å bli eit georgiansk slott. Fordi slottet var det britiske monarkiet sitt representasjonshus i Irland, hadde det status som "State Apartments". 

        Den delen av slottet kor ein finn restar etter vikingtida. I delen til venstre er det eit kapell.

Ikkje mykje som minner om vikingtid når ein kjem inn i slottet.

Denne lange korridoren er frå 1700-talet - i følge slottet si nettside var korridoren designa i 1758. Korridoren leder fram til det som var visekongen sitt rom. Romma var brukte til representasjon mens Irland var underlagt England/ Storbritannia. Slottet var brukt til mange fine seremoniar og samankomstar for aristokratiet. Sannsynlegvis var det nok kjolar som likna på den vi ser på bildet under her damene hadde på seg.

Dette rommet heiter "The State Drawing Room", og er frå 1838. Det vart brukt som eit audiensrom for hustrua til visekongen. I følge slottet si nettside var det dronningbesøk her i 1907 og 1911, då dronning Alexandra og dronning Mary brukte rommet som audienserom.
Fortsatt i dag blir rommet brukt som audienserom av den irske presidenten.
Det store måleriet ein ser midt på veggen, er måla av Sir Anthony van Dyck, ein av dei ledande portrettmålarane på 1600-talet i Europa.

Portrett av dronning Victoria.

The State Drawing Room.

Tronerommet er i frå 1788, og det vart brukt som audienserom kor visekongen tok i mot gjestar på vegne av den britiske monarken. I følgje nettsida til slottet vart også rommet brukt som ein arena kor dei yngre aristokratane gjorde sin entre i det aristokratiske sosietetsliv.
Trona vart laga til kong George IVs besøk i Dublin i 1821, og seinare vart den og brukt av dronning Victoria og kong Edward VII då dei besøkte slottet. Den siste kongen som brukte denne trona før Irland vart uavhengig, var kong George VI i 1911.

Måleria på veggen til høgre for trona er mytologiske motiv måla av italienaren Gandolfi i 1767.

Krona og nasjonalsymbolet på nært hald.

I portrettgalleriet heng det måleri av dei irske visekongane. Rommet er frå 1849. Hovedfunksjonen til rommet var å vere salen kor offisielle middagar vart serverte. På 1700-talet vart nye matrettar introduserte her, slike som ansjos, kaviar og mango. Fordi dette var dyr og eksotisk mat, vart det eit bilde på den velståenheit som gjaldt for visekongane.
Rommet er fortsatt i bruk til offisielle middagar i dag for den irske regjeringa.

Standsmessig rom for middagsservering.

St Patricks Hall er det største og flottaste rommet på slottet. Det er eit av dei største seremoniromma i Irland, og vart bygd som ballsal i siste halvdel av 1700-talet. Måleria i taket er gjort av italienaren Vincenzo Waldré i frå 1788.
Flagga du ser på veggen på bildet under her, høyrer til St Patrick-riddarane, som hadde denne salen som møtepunkt.
Salen brukast som seremonirom ved presidentinnsettingsseremonien. Mange kjente og prominente menneske har besøkt salen, blant andre John F. Kennedy, fyrstinne Grace av Monaco og dronning Elizabeth 2. Ein av statsleiarane eg likar godt, statsminister Justin Trudeau frå Canada, var innom denne salen berre tre-fire dagar før eg dukka opp der :)

Her er det irske nasjonalsymbolet - ein forgylt citar på ein blå bakgrunn, og det er det eldste symbolet for Irland. Mange trur at det skal vere grønn bakgrunn, sidan Irland er kjend som den grøne øya. Når det gjeld nasjonalsymbolet, er det blått. Det kallast The Presidential Standard, og er og symbolet for den irske hæren. Det har vore i bruk sidan kong Henry VIII styrte i England på 1500-talet.

Vikingdelen av slottet. Under eine delen av slottet kan ein enno finne restar etter det vikingane bygde på 900-1000-talet. Gamle murar viser at vikingane gjorde grundig arbeid når dei sette i gang å bygge eit forsvarsverk. Det området som er tilgjengeleg for publikum viser ein av dei veggane dei sette opp.

Teikninga i bildet viser korleis festningsveggen gjekk langs elva Poddle.

Slik kan festninga ha sett ut for rundt eitt tusen år sidan.

Dette er ei rekonstruert teikning av Dublin anno 1275.

Det kongelege kapellet (Chapel Royal) har sin naturlege plass i slottet. I følgje nettsida har det vore eit kapell på slottet sidan 1242, kanskje tidlegare.
Dette kapellet vart opna som visekongen sitt anglikanske kapell 1. juledag i 1814. Etter kong Georgs besøk i kapellet i september 1821, fekk kapellet namnet Chapel Royal. I frå den irske frigjeringa i 1922 vart kapellet ståande ubrukt i mange år, men i 1943 vart det omgjort til eit romersk-katolsk kapell.

Turen i Dublin vart avslutta med ein rusletur vidare til St Patrick's Cathedral og St Stephen's Green.

Dessverre rakk eg ikkje å besøke den prektige katedralen - noko må eg ha til gode til neste gong eg besøker Dublin.

St Patrick's Cathedral vart grunnlagt/ bygd i 1191, men var omtala som kyrkje allereie på slutten av 800-talet. I 1300 kom dei ein avtale mellom Christ Church Cathedral og St Patrick's Cathedral, som avklara forholdet mellom desse to katedralane. Katedralen var opprinneleg katolsk, men etter den engelske reformasjonen på 1500-talet, vart kyrkja anglikansk. I hundreåra etterpå var det kongen/ dronninga sitt religiøse tilhøyre som avgjorde om kyrkja var anglikansk eller katolsk. I 1869 vart det vedtatt at katedralen, som og er den største kyrkja i landet, er nasjonalkatedralen til Church of Ireland. 

Kjelde: St. Patrick's Cathedrals nettside.

St Patrick's Cathedral er hovudkyrkja i Irland.

Kyrkjespiret er 43 meter over bakken.

St Patrick's Park ligg ved sidan av katedralen.

Den historiske rundturen i Dublin vart avslutta i St Stephen's Green, ei nydeleg, grønn lunge i sentrum av Dublin. I følgje nettsida til parken kjem namnet til parken i frå ei kyrkje som stod i området der på 1200-talet. Parken vart først utbygd på 1660-talet. Allereie i 1670 hadde dei gartnarar i betalt arbeid for å ta vare på parken. Tidleg på 1800-talet starta arbeidet med å vidareutvikle parken med fleire beplantningar og restaurering av tidlegare vegar. Samtidig gjekk parken over i privat eige. Så var det Sir Arthur Guiness som ville at parken skulle vere offentleg, og kjøpte han med det mål for auge. Han starta å tilrettelegge parken til å bli ein oase av fred og ro. Parken vart gjenopna i 1880, og reknast for å vere ein viktoriansk park på grunn av måten han er arkitektonisk utforma med buskar, blomster og vatn. Parken har eit herleg fugleliv i både tre og vatn, og totalt er det rundt 3,5 km med vegar å rusle på.
Det er så absolutt ein plass å gå innom og ta ein piknik om ein er i Dublin. Parken er open kvar dag fram til skumringstid.

Der endene møtast....:)