Så eg "las meg opp" på kusma før eg for. Var rimeleg sikker på at det var det som feila meg, og at eg dermed måtte ha ei vekes sjukemelding. Eg såg for meg meldinga eg skulle leggje ut på facebookveggen min, og den skulle vere lydande: "No trekk eg meg tilbake til dei indre gemakk ei vekes tid for å pleie kusmaen min! Ønsker om god helbred/ legedom kan signerast her :)"
Så eg var altså førebudd på omtrent det verste då eg for nedover til legen. Ønska om god bedring ville nær sagt velte inn, og endeleg var det nokon som kunne synes litt synd på meg og! Eg har nemleg sett på facebook at når halsen er litt raudleg, ein nys eit par gonger, og kroppen kjennes noko tyngre enn vanleg, så er facebook rette plassen å "få ut gørra!"
Så eg for altså nedover på legesenteret, og der var det tomt på venterommet då eg kom! Då kom den eine legen ut, sikkert for å sjå etter ein pasient, og sidan det var berre oss, slo han av ein prat. Då han fekk auge på den raude veska mi, fekk han store auger og kommenterte sjølvsagt Ferrari-merket på ho! I same slengen fekk eg ei historie om då han hadde vore med i eit fly som braut lydmuren over Ukraina! Uansett trur eg han syntes veska såg staseleg ut.
Så kom legen min ut for å hente meg. Også han fekk med ein gong auge på den raude veska mi med stort Ferrari-symbol. "Fin veske du har," kommenterte han, og eg syntes det var fornøyeleg at legane hadde lagt merke til veska mi! Eller Ferrari-symbolet som det faktisk var! Ironien i det er at eg hadde enno ikkje komen meg fram til legekontoret for å fortelje kva som feila meg...
 |
| Tenk at denne veska tok to legar sin merksemd! |
No var det ikkje kusma som feila meg, så det vart ingen sjukemelding. Det vart dermed heller ingen facebookmelding som kunne sanke inn ein haug med "god bedring-"meldingar. For eg er ikkje sjuk, har berre ei betenning som skal kurerast med pencillin. Det er faktisk ingen ting å tenke på, det er berre litt ubehageleg.
Den som kjenner meg godt, trur eg veit at ingen med litt sår hals eller med ei forkjøling vil få ei god bedring-helsing frå meg. I staden kjem eg med forslag på kva ein kan gjere for å bli frisk fortare. Eg vil ikkje hevde at eg er noko ekspert i smerte og sjukdom, men eg har vel prøvd så mykje at eg synest forkjøling faktisk ikkje er så mykje å sutre over! Som menneske treng vi litt sjukdom og smerte for å herde oss for det som kan komme som er verre.
Eg skal heller gi meg eit slags nyttårsforsett for dette året: Viss eg les eller høyrer om nokon som er sjuk (har ikkje vurdert enno kor sjuk ein skal vere), så skal eg heller prøve å ta kontakt og høyre om det er noko eg kan gjere av praktisk hjelp. Det trur eg er ein langt bedre medisin enn ei god bedring-helsing. Kanskje det kan lette bekymringar som dukkar opp om praktiske gjeremål.
På same måten vonar eg og at nokon vil spørje meg om eg treng hjelp om eg faktisk blir sjuk. Eg skal iallfall love at eg kjem til å bli svært takksam!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar