Da eg vaks opp, hadde vi geiter heime på Hoemsetra. Meir trufaste venner enn geitene var uråd å få, og eg var ei skikkeleg fjøsjente! Alle kjea fekk namn etter kvart som dei kom til!
I mars 1981 ringte eg inn til radioprogrammet "Hei" og fortalte om kjeet Albert som vi akkurat då hadde på kjøkkenet! Historia var at pappa fann mora daud ein sundags morgon, og ved sidan av ho låg Albert nyfødd. Då tok pappa med seg han inn på kjøkkenet, og vi hadde han i ei pappeske ved omnen, og sørga for at han fekk nok mat. Etter ei lita veke var han restituert nok til å komme ut til dei andre geitene i flokken att. Dessverre overlevde ikkje Albert sommaren i Haudukteia - han blei truleg eit herremåltid til ein rev eller ei ørn.
Første gong eg smakte kjekjøtt, var då eg nokre år seinare hadde geit som 4H-oppgåve. Då slakta pappa eit kje, og eg trur vi lagde kje-i-kål. På den tida var eg vel ikkje spesielt glad i slike kålrettar, så eg trur ikkje eg satt att med noko inntrykk av kjekjøtet heller.
Då var det noko anna då ein kamerat og eg var på restauranten Arctandria i Tromsø og åt ein gong på slutten av 90-talet! Eg tinga kjelår, og eit gigantisk fat med eit stort lår kom på bordet - og det skulle vere berre til meg! Eg gjekk iallfall ikkje svolta frå den restauranten den kvelden!
Det var vel derfor ikkje så rart at eg var rimeleg snar med å hive meg rundt då geitbonden eg kjenner averterte eit kjeslakt på 16 kg til salgs! Jakttid eller ikkje no i haust - kjeet skulle eg ha! Heldigvis har eg ei mamma som kunne hjelpe meg å partere kjøtet. Det første av dyret som stod på menyen, var knokane som vart kokt med formål kjøtsuppe!
Knokane koka i si eiga kraft i eit par timar - til det slapp frå beinet. Då tok eg dei ut av kasserollen og hadde oppskjærte grønsaker oppi. Det var eit par poteter, nokre gulrøter, purre, stangselleri, vårløk, rødløk, Eg kunne sjølvsagt og hatt oppi brokkoli, blomkål og kålrot og, og det skal eg hugse neste gong!
Når grønsakene hadde kokt seg møre, hadde eg skore av kjøtet frå beina og hadde det oppi gryta igjen. Då var det mesta klart for servering!
Etter å ha spist opp mesta altsom var i skåla og forsynt seg med ein ekstra porsjon med kraft, erklærte Ingvild: KJEKJØT ER GODT!
Gjett om eg gler meg på nye rundar med kjekjøtt! Det skal eg fortelje meir om :)
 |
| Gode minner frå barndommen! |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar