Turblogg: I grenseland

I månadsskiftet fekk eg ungane mine og broderen med ut i grenseland - på stikkuttur på kommunegrensa mellom Nesset og Gjemnes.

Vetafjellet

Dette var ein av desse fine dagane med fortsatt varme og heldigvis ganske tørt terreng oppover.  For å kome til startpunktet, må ein ta av der det står skilta Fosterlågen på Gussiåsen. Etter å ha køyrt vegen nokre hundre meter, kjem ein til ein bomstasjon. Vipps 60 kr til bomeigarane, så er du gjennom. MEEEN: Det er ikkje veldig langt frå bommen til parkeringa, så om du vil spare deg for 60 kr, kan ein setje att bilen ved bommen og gå den vesle biten opp til parkeringa.

Her startar turen - på motsett side av parkeringsplasssen.

Eit lite stykke oppi kjem ein til eit vegskille. Då må ein følgje stikk ut-skiltinga/ skilting mot Vetafjellet.

Turen startar på andre sida av vegen for parkeringa. Då er du på ca 180 moh. Vetafjellet ligg på 612 moh.
Det er ein fin sti som bringer deg rett inn i skogen, og etter kvart oppover skogen. Ein får små påminningar undervegs at ein er på tur oppover i høgda, for ein har litt utsikt. Nokre plassar er det litt vått, så det er lurt å innrette skotøyet etter akkurat det.

Ein får ganske fort god utsikt utover mot Istad og Kleive.

Ein gammal trestamme som måtte prøvast.

"Kom an, la oss kome oss avgarde!"

Dette partiet kan nok vere ganske vått til vanleg.

Eit stykke oppi fann vi denne genseren på ein påle.

Skal tru om han heng der ennå, eller er heime hos eigaren igjen?

 Nedst i lia ser ein ikkje så mykje fjell. Ein får utsikt utover mot Kleive og Istad, men ikkje spesielt mykje utsikt i noko annan retning. I det du begynner å stige over skoggrensa, skjønnar du at det vil bli kjempefin utsikt i bonus for slitet.
Som mange veit, har eg jo som motto "Vis meg kortaste vegen heim", og også på denne turen openberra den vegen seg. Etter å ha sett at ein kan sjå Skjorta frå Fræna og, er eg svært fascinert over kor viden om ein kan sjå dei høge, prektige fjella innover Eresfjord.

Så stein Skjorta. Goksøyra og fleire fjell rundt Eikesdalsvatnet fram.

Haust på Vetafjellet.

Før ein kjem opp på toppen, går ein opp ei litt bratt skråning, men då er ein veldig fort framme. Hytta kor postkassa er, ligg litt nedanom ei stor mast på fjellet. Eg gjekk visst litt fort og konsentrert, så eg hamna først opp til denne masta. Og det var no greit, for då fekk eg utsikt i litt fleire retningar.

Ei stor mast på toppen av fjellet.

Ein stor varde på toppen.

Utsikt utover Fosterlågen og mot Reinsfjellet, som ligg i Gjemnes kommune.

Verdas beste turkamerat <3

Utsikt utover Osvatnet og Fannefjorden i Molde kommune. Kommunegrensa ligg like bortanfor.

Ungane og broderen hamna rett til den vesle hytta som er på Vetafjellet. Det er ei lita bu med plass til å setje seg ned og spise matpakka. Her var sjølvsagt det viktigaste for meg å skrive meg inn i stikk ut-boka.
Eg minnes ikkje kor lang tid vi brukte opp, men eg trur det var mellom 1 og 1,5 time. Eg likte denne stien/ turen kjempegodt. Passe bratt, fin tur gjennom skogen, og ein blir belønna med ei kjempefin utsikt. Og så var vi heldige som gjekk på ei tid kor det var ganske tørt terreng.

Hytta på Vetafjellet med postkassa lett synleg.

Broderen studerer utsikta utover mot Molde.

Zooma litt for å sjå bedre. I følgje broderen er det mot venstre Hauduken, så Breifonntind og midt i bildet er Gjuratind.  Heilt til høgre er vel kanskje Kyrkjetaket i Isfjorden.

Nydeleg haustdag!

Viss du alt har betalt deg gjennom bommen, er mitt tips å ta ein liten køyretur vidare mot Fosterlågen. Der er det fleire andre turmoglegheiter, og det er og plassar å setje seg med nista. Då vi kom der, var det utruleg fin ettermiddagssol som avslutta den fine turen.
Eg gir turen til Vetafjellet terningkast 6!

Fosterlågen.

Retning Reinsfjellet.

Eg trur det er Åbakkfjellet ein ser baki der.