Ein kan vel eigentleg ikkje besøke Eikesdal utan å besøke Mardalsfossen! Iallfall om ein er i bygda mellom 20.juni og 20.august, når fossen renn på sitt friaste og villaste.
Mardalsfossen er fossen som fekk det til å renne kaldt nedover ryggen på politikarar, embetsfolk og politi nokre sommerveker i 1970. Kanskje aller mest på politiet som vart sendt inn i den romsdalske fjellheimen- Sandgrovbotn- for å lempe vekk utidige demonstrantar. Blant dei var kjende menn som Odd Einar Dørum, Arne Næss sr og Sigmund Kvaløy Sætereng. Mor og far min var der og saman med andre bygdefolk for å markere motstand mot utbygging av den kraftfulle fossen.
Dessverre vart fossen utbygd, men Noregs første miljøvernaksjon ga sopass gjenklang utover Noregs land, at då det vart bestemt at Alta-Kautokeino-vassdraget skulle byggast ut i 1978-1979, hadde Mardøla-demonstrantane tråkka løypa for dei som gjekk ut og kjempa for vassdraget i Finnmark! Ein kan og seie at desse to miljøvernaksjonane vart utgangspunktet for den filosofiske retninga Arne Næss sr utarbeidde, nemleg økosofien! Kort fortalt er økosofi ei filosofisk retning som seier at at alt levende vesen har rett til å utfalde seg!
No trur eg ikkje det var for ingen ting at filosofen Arne Næss sr la sin elsk på Eikesdal og det biologiske mangfaldet der! I Mardalen fins det mange spesielle sortar planter og tre som er vanskeleg å finne andre plassar, og då Mardalsfossen og Mardøla var i sine velmaktsdagar, var naturen visstnok endå meir frodig, har eg vorte fortalt. Kor veks vel almen og hasselen så vill og frodig som i Mardalen?
Måndag ettermiddag hadde familien og eg ein kjempefin tur opp til Mardalsfossen. Det har vorte så fint å gå oppover der- kommunen og bygdafolket har spytta inn nokre millionar kroner og eit ukjent tal timar arbeid, og fått i stand ein veldig fin veg oppover til fossen.
Eg var der i fjor og! Det er ein tursti som ein bør hugse å besøke kvar sommar! Eller ei anna tid på året! Men då blir du ikkje så våt i håret, og sjølvsagt er ikkje det heilt det same å gå opp til ein foss som ikkje er der!
Men medan eg går oppover Mardalen mellom desse to fossane - Mardalsfossen og Mardøla - så er det akkurat som at eg ikkje kan minnes at eg har vore der! For kvart steg eg kjem nærare opptil fossen, stig gleda og spenninga over å kjenne gufset av kaldvatn rett frå høgfjellet - sendt 705 meter nedover fjellsida! I følgje Wikipedia har det vore usemje om kor høg fossen er, og i offisielle tal frå Statistisk Sentralbyrå og NVE, er fossen den nesthøgste i Noreg med sine 705 meter i samla fossefall, kor den øvste fossen er 250 meter høg!
Gleda og tilfredsheita over å komme opp, er til å ta og føle på, og sjølvsagt skreiv vi namna våre i gjesteboka som ligg like nedanfor fossen. På veg ned att tok junior og eg oss tid til å byggje ein varde på eit område kor det var mange andre som hadde gjort det same. Og då vi kom ned på parkeringsplassen, var det dags for iskjøp i kiosken. Eg kan ikkje minnast sist isen smakte so godt!
 |
| Ein aldrande alm i Mardalen. |
 |
| Titt tei.... :) |
 |
| Vestre Mardøla er og ein del av Mardølavassdraget som vart utbygd. |
 |
| Endeleg framme ved turmålet! |
 |
| Herleg avkjølande med gufsen frå fossen! |
 |
| Aleks og eg bygde oss ein varde på veg ned att! |
 |
| God byggekunst! Trur vi skal byggje oss fleire slike rundt om! |
 |
| Fossen sett frå den nye, fine brua som er på vegen! |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar