Og vonar at ho ikkje stiller det spørsmålet som vi menneske som oftast gjer: Meiner ho det verkeleg?
Det er ikkje så unaturleg at ein vil tenke det. Vi nordboarar er ikkje så van med å handtere hyggelege komplement, og treng å trene oss på det.
Eg har tenkt på kva som skjer når eg seier "hyggeleg å sjå deg!" I kommunikasjonsteorien snakkar vi om sendar - bodskap - mottakar. Sendaren (eg) seier bodskapen "hei, så fint å sjå deg" til mottakaren (sjefen min). Ein ting er kva sendaren formidlar, noko anna er jo korleis mottakaren oppfattar bodskapen.
Det er mulegvis ikkje mitt ansvar korleis mottakaren oppfattar det. Så lenge det er hyggeleg meint når eg seier det, så er det opp til mottakaren å bestemme seg for korleis bodskapen oppfattast.
Eg kan illustrere det med to sjølvopplevde historier.
Den første historia fann stad for ca 25 år sidan, då eg gjekk på gymnaset i Molde. Eg hadde sett dag etter dag på dei trufaste reinhaldarane på skulen. Ein dag eg gjekk forbi ho eine, ho skulle sikkert bli pensjonist snart, for ho var kvitleg i håret. Det vart sagt litt platt og plumpt frå meg: "Signe arbeidet!" Då stråla ho opp, tok etter meg og sa dei orda eg hittil ikkje har gløymt: "Åh tusen takk, du er den første som har sagt det på 30 år!"
Den andre historia er frå no i haust. Eg var på eit møte i partisamanheng, og hadde tatt på meg arbeidet med å registrere dei som kom. Det datt ein tanke ned i hovudet om at eg skulle handhelse på kvar enkelt. Det sette sjølvsagt deltakarane pris på, og før kvelden var omme, hadde eg handhelsa på alle dei omlag sytti menneska som var der. Då gjekk det opp for meg at det ikkje var berre dei som sette pris på det - det kjentes veldig godt å gjere det for meg sjølv og, og eg bestemte meg for at den jobben tek eg på meg på årsmøtet til helga og.
Dei to historiene er for meg sjølve bileta på kor viktig det er med den vesle frasa "hei, så kjekt å sjå deg!" Nokre gonger meiner ein det kanskje ikkje så veldig når ein seier det, men det er noko med at ein blir det ein fyller seg med. Fyller du deg med grums, blir det jo dette grums og, medan om ein fyller seg med ting som er godt, så vil denne fråsegna og vere god. Og eg kjenner sjølv at eg blir glad sjølv av å seie at det er hyggeleg å møte den eg pratar med!
Denne veka hadde vi kurs på arbeid, og kurshaldaren introduserte "5-1-regelen". Den går ut på at for kvar negative sanksjon/melding du gir, skal du komme med fem positive fråsegn. Døme: Du må sitje stille! Åh, så flink du er å sitje stille! Kor hyggeleg vi har det her no... (+ tre til). Eg prøvde den på junior i dag ved middagsbordet. På den fjerde fråsegna putta han fingrane i øyra, og nekta å høyre meir...
Det hjelper på det meste det å vere positiv! Gode tankar og gode ord sprer glede på vår jord :)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar