Det er no ein gong slik, at om ein går litt høgt ut med kva ein tenker og planlegg og har til målsetting i livet, så gjer ein vel kanskje litt ekstra for å følgje det opp og !
 |
| Dette blir min turguide i år! |
Derfor går eg litt høgt ut med eit mål eg har sett meg for 2014: Gjennomføre alle dei tretti turane som står omtalt i boka "30 trimturer i Sunndal". No seier somme at nedturen frå Flaggnuten er dryg, så eg får halde opent om eg gjennomfører den, men dei andre turane må eg bestrebe meg på å gå!
For så vidt starta eg i vinterferien, for då var eg fem turar til Knutsliøya, men offisielt starta eg i går, og det er den turen eg bringer glimt frå her!
Gårsdagens turmål var til Skrøu i Falelia. Ein ikkje alt for lang tur, og heller ikkje alt for tung. Postkassa står eit stykke opp i lia på samme stigen som du kan gå vidare over til Innerdalen - men det tek ein god del med timar ekstra. Men slettes ikkje umuleg at eg tek den utfordringa etter kvart. Vi parkerte bortanfor samfunnshuset på Fale, og gjekk det som er gammelstigen oppover.
Det er ein ting eg har lagt meir og meir merke til denne vinteren, og det skuldast jo mykje det at det ikkje har vore snø, men det å gå tur i skogen - det er helse og sjelebot i kvart eit steg! Det er kjekt å traske langs asfaltkledde vegar, men å gå i skogen er noko for seg sjølv! Eineståande! På turen i går kunne vi på nært hald sjå kor langt våren har kommen - kjenne på luktene av tre som knoppar!
 |
| Sjå kor langt våren er kommen, og vi enno i starten av mars! |
 |
| Trea er i gang med knuppe seg ! |
 |
| Mi gode turvenninne Tone! |
Turgåing er mesta kjekkast når ein har triveleg lag, og eg var så heldig i går at eg hadde følgje av mi gode (tur)venninne Tone. Ho hadde med kaffe i sekken, og eg hadde med gjærbakst og sjokolade, og så satt vi og nytte utsikta, skravla og hadde ein kjempekjekk piknik - sjølv om sola ikkje akkurat var veldig påtrengjande.
 |
| Piknik i høgda! |
Eigentleg er det litt søkt at eg er på tur å bli slik turentusiast, men med det fine veret som har vore sidan i fjor sommar, er det vanskeleg å bli sittjande inne og sjå ut! Derfor prøver eg å snu om på heile mi mentale haldning, og arbeider hardt med å komme meg ut kvar dag! Det er forresten eigentleg ikkje så vanskeleg når ein har hund. Han treng trim og eg treng trim. Hunden vår, Prins, er verdas beste turkamerat!
 |
| Verdas beste turkamerat, Prins! |
 |
| Kor mykje kjekkare turen er i godt selskap! |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar