Turblogg: Til Skorpa i +5 og regnver

Det er ikkje alltid ein kjem seg avgarde på tur mens det er opphaldsver... Då må ein gå i regnver! Om så i +5 og regn og vind...

I høve turen vår til Kristiansund i dag, var ein tur til Stikk ut-posten på Skorpa, ei lita øy utanfor Gomalandet, planlagt. Ikkje alle i familien som hadde vore der - sjølv var eg der for tre-fire år sidan saman med ein tidlegare kollega, men fann fort ut i dag at det hadde endra seg der i løpet av dei åra. Blant anna har parkeringa blitt flytta litt, og då kollegaen min og eg gjekk, gjekk vi over dei slettene som er på framsida av Skorpa.
Parkeringa er romsleg og lett å finne. Der ser ein stikk ut-skiltet, så er det berre å starte å gå bortover berga. Posten er omtrent på enden av øya. I følge skildringa om turen er heile rundturen rundt 2,5 km. Meir om korleis gå ein rundtur litt seinare.

Mesta flatt bortover om ein går oppå øya.

Etter å ha gått eit kort stykke, kjem ein til den varden som er på bildet på Stikk uts nettside. Her har eg fått to av dei finaste damene i livet mitt å stille opp for fotografen :)

Ingvild og Tove på Langhaugen:)

På andre sida av sundet, ved verftet på Nordlandet, ligg eit stort cruiseskip. Det hadde eg ikkje fått med meg før eg drakk kaffi saman med vener litt tidlegare på dagen. Skipet la til land i Kristiansund då koronaen tok av, passasjerane fekk dra heim, men personalet - ca 300 frå ymse kantar av verda - er på skipet og ventar på at dei kan få dra vidare i juni... Viss dei går på land og myser på livet, får dei ikkje kome ombord igjen etterpå. Ein ganske håplaus situasjon.

Ein ambulansebåt er på veg utover sundet.

 Vi ruslar vidare, og det er stort sett greit å finne vegen bortover. Nokre plassar må ein klive litt. Mi klare oppmoding er å følge ruta slik ho står skildra på nettsida.
På bildet under her er det eit skilt som viser kor ein skal gå vidare. Og så kjem det fleire bilde av landskapet.

Så kom vi endeleg fram til postkassa. Ungane hadde sjølvsagt vore ein del raskare enn oss "aldrande damene". I følge nettsida var det 92 som registrerte turkoden 1. mai - men berre 24 den 2. Og vi var tre av dei.  Litt posering måtte vi gjere i regnveret og vinden...:)

I følge nettsida heiter haugen ved postkassa Pikhaugen og er restar frå krigen med ei skytestilling. Området har gode bademoglegheiter og fine fiskeplassar.

Så var det dette med retur... Like ved postkassa fann vi ein sti som går nedover mot baksida av øya. Eg er litt usikker på kva som skjedde - vi blei usikre på stien vidare, plutseleg kom vi bort frå kvarandre - ungane strente opp svaet på bildet under her... og eg etter... Ikkje særleg gunstig måte å komme tilbake på stien. Så i grunnen vart det litt tøysete retur.
Men sjølv i desse usle 5-6 plussgradane og med regn og vind, vart det ein bra tur :) Eg er opptatt av at vi må prøve å bevege oss ut av komfortsona, og det synest eg denne turen var. Viktig å bevise for seg sjølv at ein orkar ut å få fine naturopplevingar i dårleg ver og!

Opp svaet her.... Nei, dropp det!

Tove fann ein sti nede langs kulpane som var praktisk å gå... Eg skulle tatt følge med henne...

På veg tilbake kom eg plutseleg til ei bru eg måtte over. Den såg eg ikkje på bortoverturen.